خدایا....

خدایــــــــــا ... 

کودکان گل فروش رامی بینی؟! 

مردان خانه به دوش... 

دخترکان تن فروش..... 

مادران سیاه پوش.... 

محراب های فرش فروش... 

همه رامی بینی؟ 

می خواهم یک تکه آسمان کلنگی بخرم  

دیگرزمینت بوی زندگی نمی دهد!!

هرکجاباشم...

هرکجاهستم،باشم،  

 آسمان مال من است.  

پنجره،فکر،هوا،عشق،زمین مال من است.  

چه اهمیت دارد  

گاه اگرمی رویند قارچ های غربت؟  

جهنم سرگردان!

 

یه شعرازسهراب سپهری روگذاشتم توادامه مطلب اگه دوست داشتیدبریدبخونید

غزل (خلیل)

                                       عشق جانان

 

الهی  عشق  جانان  در دل  ماست            رسان  ما  را  بدو  گر از گل  ماست 

ندارد  او  خبر  از  این   دل  زار            که این یک مشکل ازصدمشکل ماست 

اگر روزی به  کنجی جان سپردیم             بدان  جانا   که   جانان   قاتل   ماست 

چراغ دل خموش ازماعجب نیست            که  جز جانان  که  شمع  محفل ماست 

تمام  عمر   دل  خواهان  این  بود            که   قلب  ماه  ما   کی  منزل   ماست 

چه  شب ها  در فراقش  ابر بودیم            که  از  هجر  نگار این  حاصل ماست 

نگه  دارش  خدایا  گر  چه  جانان            جدا  از  ما  و  یادش  در  دل  ماست 

 دوستان عزیز اینم غزلی از خودم   (خلیل)

غزل زیبای مولوی

                                           مولوی     

یار مرا غار مرا عشق  جگر  خوار  مرا     یار تویی غار تویی خواجه نگه دارمرا 

نوح تویی روح  تویی فاتح و مفتوح تویی      سینه  مشروح  تویی  بردر اسرارمرا  

نور تویی سور تویی دولت منصور تویی      مرغ که طور تویی خسته به  منقارمرا 

قطره تویی بحرتویی لطف تویی قهرتویی      قند  تویی زهر  تویی  بیش  میازارمرا 

حجره  خورشید  تویی  خانه  ناهید  تویی      روضه  امید  تویی  راه  ده ای یارمرا

روزتویی روزه تویی حاصل دریوزه تویی    آب تویی کوزه تویی آب ده این بارمرا 

دانه تویی  دام  تویی باده تویی جام  تویی      پخته  تویی  خام  تویی خام بمگذارمرا 

این  تن  اگر کم  تندی راه  دلم  کم  زندی      راه  شدی  تا بندی  این همه  گفتارمرا

بخش مشاعره

الا  یا  ایها الساقی  ادر کاسا  و ناولها                  که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکلها

استاد

شعرو یه بار عمودی یه بارم افقی بخونید 

درسینه هزار	مهر	دارد	استاد
مهر	است فروغ	رخ آن نیک	نهاد
دارد	رخ آن نیک	دو صد پرتو	مهر
استاد	نهاد	مهر	بنیاد نهاد

                             حافظ

 

درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد		نهال دشمنی برکن که رنج بی​شمار آرد
چو مهمان خراباتی به عزت باش با رندان		که درد سر کشی جانا گرت مستی خمار آرد
شب صحبت غنیمت دان که بعد از روزگار ما		بسی گردش کند گردون بسی لیل و نهار آرد
عماری دار لیلی را که مهد ماه در حکم است		خدا را در دل اندازش که بر مجنون گذار آرد
بهار عمر خواه ای دل وگرنه این چمن هر سال		چو نسرین صد گل آرد بار و چون بلبل هزار آرد
خدا را چون دل ریشم قراری بست با زلفت		بفرما لعل نوشین را که زودش باقرار آرد
در این باغ از خدا خواهد دگر پیرانه سر حافظ		نشیند بر لب جویی و سروی در کنار آرد